بادبادک
رهایم ساختی!
هر بار مرا کشیدی
و هر بار بیشتر رهایم کردی.
در میان هجوم بادهای سهمگین
فریادهایم شنیده ات نیامد،
همانگونه که
ترک هایم دیده ات.
و به ناگاه
- خسته از این بازی-
با فرفره ای که در جیب داشتی،
بی خیال رفتی....
و من
محبوس در لابلای شاخه های درختی پیر
هربام تا شام
رد سنگهای این کودکان بازیگوش را
بر تنم به نظاره می نشینم!
هر بار مرا کشیدی
و هر بار بیشتر رهایم کردی.
در میان هجوم بادهای سهمگین
فریادهایم شنیده ات نیامد،
همانگونه که
ترک هایم دیده ات.
و به ناگاه
- خسته از این بازی-
با فرفره ای که در جیب داشتی،
بی خیال رفتی....
و من
محبوس در لابلای شاخه های درختی پیر
هربام تا شام
رد سنگهای این کودکان بازیگوش را
بر تنم به نظاره می نشینم!
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد