چقدر امروز من شکسته ام... می خوام از دست تو بگریم تا برسم به اوج ابرا... دیگه حتی چشمامم کم آوردن توی این هجوم اشکا...
می دونی؟! راحته مردن... اما وقتی موندی دیگه تو باید بجنگی...
چرا حتی لحظه ها سنگین شدن.؟! همون دقایقی که با تو حتی یه لحظه هم نبودن.
سینه ی سنگین و پر غصه ی من... پر بغضه... تو کجا و دستای خالی و سرد من کجا..؟!
هی ! بیا ! کوچه ی این دل تنگه اما خالی از صدای پات..سرده اما منتظر برای هرم گرمای نفسهات.
کاش می شد فقط خوبی ها و لحظه های خوب و پرخاطره با تو بمونه تو خاطرم.
اگه
کوچت بی صدا بود... ولی تا دلت بخواد گریه های من پر فریاد بود و هق هق.
من تنها من خسته... هر چی باشم عاشق تو... قلبمو با هر دو دستم می ذارم سر
راهت.
یه روزی شاید بمونی با دلم. تا از همه خستگی هام هیچی نمونه، بدم به باد و بزنم فریاد.
شاید که تو تا همیشه باشی پیشم.
من تنها، من خسته، پر دردم، پر غصه.
می دونم که تو می تونی و فقط خودت می تونی دستامو تو دست بگیری ببری تا اوج ابرا.
درود بر رعنای عزیز.
یه جورایی مطالب و نوشته هامون با هم شباهت دارن.
موفق باشی عزیزم.
خیلی زیبا بود احساس میکنم شما خیلی عاطفی هستید منتظر آشنایی بیشتر با شما هستم حتما به من میل بزن